Λαπαροσκοπική Αντιμετώπιση Παχυσαρκίας

Γιατί πρέπει ένας παχύσαρκος να χειρουργηθεί για να χάσει βάρος;

Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση παχυσαρκίας

Σύμφωνα με τη διεθνή ιατρική βιβλιογραφία οι ασθενείς με νοσογόνο παχυσαρκία δεν μπορούν να διατηρήσουν μακροχρόνια την όποια απώλεια βάρους επιτύχουν με διαιτητική ή φαρμακευτική αγωγή. Αντίθετα, μετά από μικρό χρονικό διάστημα ξαναπαίρνουν το βάρος που έχασαν και αρχίζουν εκ νέου την προσπάθεια, μια κατάσταση που είναι γνωστή σαν «σύνδρομο yo-yo». Η κατάσταση αυτή μακροχρόνια επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τον ήδη εξασθενημένο οργανισμό. Η μόνη λύση για αυτούς τους ασθενείς είναι η χειρουργική επέμβαση.

Ποιες ασθένειες σχετίζονται με την παχυσαρκία;

Η παχυσαρκία αποτελεί χρόνια νόσο, η οποία μειώνει αισθητά τη διάρκεια και την ποιότητα της ζωής και συνδέεται με την εμφάνιση προβλημάτων υγείας όπως:

Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση παχυσαρκίας
  • Προβλήματα της καρδιάς και του κυκλοφορικού, συμπεριλαμβανομένων της υπερτάσεως και των αγγειακών εγκεφαλικών
  • Θρομβοεμβολικά προβλήματα
  • Νοσήματα του αναπνευστικού (χρόνια πνευμονοπάθεια, πνευμονική εμβολή, σύνδρομο υπνικής άπνοιας, άσθμα)
  • Σακχαρώδης διαβήτης
  • Yπερλιπιδαιμία και υπερχοληστεριναιμία
  • Οσφυαλγία, ισxιαλγία και προβλήματα στις αρθρώσεις
  • Δερματοπάθειες
  • Χολολιθίαση
  • Ακράτεια ούρων, νεφρολιθίαση
  • Διαταραχές της εμμήνου ρήσεως (αμμηνόρροια, δυσμηνόρροια)
  • Πολυκυστικές ωοθήκες
  • Κάποιες μορφές καρκίνου (μαστού, παχέος εντέρου, ενδομητρίου, προστάτη, κ.ά.)
  • Κατάθλιψη ή άλλα ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα
  • Κοινωνική απομόνωση

Ποιος άνθρωπος θεωρείται παχύσαρκος;

Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση παχυσαρκίας

Ως παχυσαρκία ορίζουμε την κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αύξηση του λίπους του σώματος. Για να μπορέσουμε να ορίσουμε αντικειμενικά την παχυσαρκία και την βαρύτητά της, χρησιμοποιούμε το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ ή Body Mass Index – BMI) που αποτελεί τον πιο αποδεκτό τρόπο καθορισμού της παχυσαρκίας . Ο Δ.Μ.Σ είναι ένας μαθηματικός υπολογισμός. Υπολογίζεται εάν διαιρέσουμε το σωματικό βάρος του ατόμου σε κιλά διά του ύψους του σε μέτρα στο τετράγωνο.

Υπολογίζοντας το ΔΜΣ: Βάρος σε kgr / ύψος σε m2

Παράδειγμα: ένας άνθρωπος με ύψος 170εκ και βάρος 90 κιλά έχει ΔΜΣ: ΔΜΣ= 90/1,7χ1,7= 31 . Με βάση, λοιπόν, το ΔΜΣ οι άνθρωποι ταξινομούνται στις παρακάτω κατηγορίες.

Κλινική σταδιοποίηση θρεπτικής κατάστασης:

Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση παχυσαρκίας
  • ΔΜΣ < 18,5: Λιπόσαρκος
  • ΔΜΣ = 18,5 – 25: Φυσιολογικός
  • ΔΜΣ > 25: Υπέρβαρος
  • ΔΜΣ > 30: Παχύσαρκος
  • ΔΜΣ > 35: Σοβαρή παχυσαρκία
  • ΔΜΣ > 40: Νοσογόνος παχυσαρκία
  • ΔΜΣ > 50: Υπερνοσογόνος παχυσαρκία

Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής για χειρουργική επέμβαση;

  1.  ΔΜΣ ≥ 40. Ή ΔΜΣ ≥ 35 με παρουσία όμως συνοδών παθήσεων που μπορούν να βελτιωθούν με την απώλεια βάρους (υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης, αρθρίτιδα… κτλ).
  2. Ηλικία μεταξύ 18 και 55 ετών.
  3. Παχυσαρκία για πάνω από πέντε χρόνια
  4. Αποτυχημένες προσπάθειες απώλειας βάρους με διαιτητική ή φαρμακευτική αγωγή για πάνω από ένα χρόνο.
  5. Απουσία ενδοκρινολογικών παθήσεων όπως υποθυρεοειδισμός
  6. Κατανόηση της διαδικασίας από τον ασθενή και συμμόρφωσή του με αυτήν
  7. Απουσία εξάρτησης από αλκοόλ ή ουσίες
  8. Αποδεκτός περιεγχειρητικός κίνδυνος

Ποια χειρουργική επέμβαση είναι η καλύτερη;

Υπάρχουν διαφόρων ειδών χειρουργικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας. Οι δύο κύριες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι η λαπαροσκοπική τοποθέτηση ρυθμιζόμενου γαστρικού δακτυλίου (LASGB) και το λαπαροσκοπικό γαστρικό bypass.

Το λαπαροσκοπικό γαστρικό μανίκι – Sleeve gastrectomy – τείνει να εγκαταληφθεί παρά τον αρχικό ενθουσιασμό. Οι λόγοι είναι δύο. Αφ’ενός το μεγάλο ποσοστό των σημαντικών μετεγχειρητικών επιπλοκών και αφ’ετέρου τα όχι και τόσο ενθαρρυντικά αποτελέσματα 5ετίας όσον αφορά στην απώλεια βάρους.

τοποθέτηση δακτυλίου
Γαστρικό Bypass