Μέχρι την ανακάλυψη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής η χειρουργική του παχέος εντέρου χαρακτηριζόταν από πολύ μεγάλες τομές στην κοιλιακή χώρα που πολλές φορές εκτείνονταν από το θώρακα έως την ηβική σύμφυση. Είναι ευνόητο ότι οι πολύ μεγάλες τομές, πέραν του άσχημου αισθητικού αποτελέσματος, δημιουργούσαν μια σειρά από μικρά και μεγάλα προβλήματα στον ασθενή.
Η ανακάλυψη και η εφαρμογή της λαπαροσκοπικής χειρουργικής και στις παθήσεις του παχέος εντέρου έφερε λύσεις στα παραπάνω προβλήματα.
Συγκεκριμένα, τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής είναι τα ακόλουθα:
- Οι τομές είναι πολύ μικρές, 0,5 – 1 εκ., συν μια μικρή υπερηβική τομή 4 εκ. που χρησιμοποιείται για να βγει από την κοιλιακή χώρα το τμήμα του πάσχοντος παχέος εντέρου που αφαιρέθηκε.
- Οι μικρές τομές και το γεγονός ότι δεν ανοίγεται η κοιλιά δημιουργεί πολύ μικρό διεγχειρητικό και μετεγχειρητικό stress στον ασθενή. Μάλιστα έχει υπολογισθεί ότι είναι 4-5 φορές μικρότερο από ότι στο ανοιχτό χειρουργείο. Αν αναλογιστούμε ότι οι ασθενείς αυτοί είναι συνήθως μεγάλης ηλικίας καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη σημασία έχει για την ανάρρωσή τους.
- Η απώλεια αίματος είναι ελάχιστη και αυτό οφείλεται στο ότι χειρουργούμε με μεγάλη μεγέθυνση και μεγάλη δυνατότητα διάκρισης Κολεκτομήτων ανατομικών δομών. Επιπλέον στην λαπαροσκοπική χειρουργική έχουν αναπτυχθεί πολύ εξελιγμένα εργαλεία που βοηθούν στο να γίνει η επέμβαση αναίμακτα. Σαν αποτέλεσμα δεν γίνονται σχεδόν καθόλου μεταγγίσεις αίματος οι οποίες κάθε άλλο παρά αθώες είναι.
- Το ογκολογικό αποτέλεσμα είναι ίδιο αν όχι καλύτερο από ότι στην ανοιχτή χειρουργική. Και αυτό γιατί δίνεται στο χειρουργό η δυνατότητα να κάνει λεπτομερή καθαρισμό των λεμφαδένων.
- Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος. Στις αντίστοιχες ανοιχτές επεμβάσεις χρειάζεται να γίνει συνδυασμός της γενικής αναισθησίας με επισκληρίδιο για να αντιμετωπισθεί ο σημαντικός πόνος που προξενείται.
- Σαν αποτέλεσμα του ελάχιστου πόνου ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα, αναπνέει καλύτερα και δεν αναπτύσσονται επιπλοκές από το αναπνευστικό σύστημα.
- Αποφεύγονται οι επιπλοκές της μεγάλης τομής, όπως οι φλεγμονές, εκροή υγρών και πύου, πυρετός και το πιο σημαντικό οι μετεγχειρητικές κήλες. Οι μετεγχειρητικές κήλες οφείλονται στο ότι δε ράβεται καλά το κοιλιακό τοίχωμα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κήλες σε ένα ποσοστό που φθάνει το 10-15%! Άρα, ένας στους 10 ασθενείς που θα υποβληθεί σε ανοιχτό χειρουργείο για παθήσεις του παχέος εντέρου θα αναπτύξει μετεγχειρητική κήλη και θα πρέπει να χειρουργηθεί ξανά!!!
- Τέλος, το αισθητικό αποτέλεσμα είναι απείρως καλύτερο με τη λαπαροσκοπική χειρουργική.